De geboorte van een boek
Sinds het overlijden van ons zoontje Melle ben ik aan het schrijven. Het schrijven werd een boek. Een boek dat in december 2021 uitgebracht is.
Een boek voor iedereen die probeert te begrijpen wat het is om je kindje te verliezen.
Dromen die afbrokkelen, de hoop, de toekomst, de pijn, de rauwe rouw, de schoonheid, de trots.
In mijn boek geef ik een kijkje in het leven van mij als mama, zo’n mama die afscheid heeft moeten nemen van een kindje, iets wat niet hoort, niet mag en toch zoveel gebeurt.
Maar ook hoe dit zijn uitwerking heeft binnen het gezin. De relatie tussen mij en mijn partner, beide hetzelfde kindje verloren, beide een totaal andere manier van rouwen. Onze dochter, een meisje van 3 jaar oud, die haar broertje verliest en die rouwende ouders heeft. Hoe gaat zij hiermee om en hoe gaan wij als ouders haar begeleiden tussen het eigen verdriet door.
De zorgverleners waarvan je op dat moment afhankelijk bent, de ene zo fijn en begripvol, de ander zo hard en zakelijk.
Het boek bestaat uit twee delen. Het eerste deel bestaat vooral uit de directe periode van overlijden, bevalling en de uitvaart. Het tweede deel in mijn boek geeft weer hoe het leven weer vorm krijgt.
Fragmenten uit het boek
“…een hele lieve avond verpleegkundige sluit mij aan de CTG en een jonge lieve verloskundige stelt zich voor en kijkt mee.
De CTG geeft gelijk een onregelmatig en te langzaam ritme aan, de 2 CTG doppen worden verplaatst, er wordt hard op mijn buik geduwd. Er ontstaat wat ongerustheid. Ze zeggen niks, maar ik zie dat dit geen goed CTG is. De verloskundige en verpleegkundige kijken naar elkaar en zeggen niks. De gynaecoloog wordt opgepiept. Ze is er snel, zet het echoapparaat aan, plaatste de echo op mijn buik en het wordt ijzig stil in de koude kamer. De gynaecoloog kijkt naar de verloskundige met een verschrikt gezicht. De verloskundige komt dichter bij ons staan. De gynaecoloog verteld dat het er niet goed uit ziet.
Ik vraag haar heel eerlijk te zijn, dat ik echt alles wil weten.”
“…er gaat een papier op de deur ‘NIET STOREN’.
We kruipen samen in 1 bed, we huilen, zijn stil, we aaien mijn buik, praten tegen Melle en laten hem het muziekdoosje meerdere keren horen.
We huilen en zijn stil
huilen
zijn stil
De nacht kruipt voorbij.”
…
“…de wereld in door de hoofduitgang
Melle ligt in zijn kistje, mijn tas is ingepakt. Het voelt leeg.
Hoe gaan we de wereld in? Hoe werkt dat? Alsof ik weg ga naar een onbekend leven. Een ander onbekend leven. Richard brengt alle spullen naar de auto, heeft de auto voor het ziekenhuis geparkeerd en een rolstoel mee genomen. We mogen naar huis.
We sluiten het kistje, gelukkig maar voor even.
Ik ga in de rolstoel zitten, krijg het kistje op schoot.
En nu, is het dan nu de bedoeling dat we gewoon gaan?
Ja dat is de bedoeling.”
“Ik krijg nog een brief mee met telefoonnummers mochten we vragen hebben. Richard duwt mij de gang in. De rolstoel draait met piepende krakende banden door de bocht over de gladde glimmende ziekenhuisvloer. Ik zie de vele sporen van de vele rolstoelen die mij voor zijn gegaan. Vers bevallen moeders op weg naar huis. Met maxicosi’s, met kistjes, met lege buiken.
Ik wil verdwijnen, heel ver weg hier vandaan. Over Melle in zijn kistje heb ik zijn gele deken gelegd, dan is t niet zo confronterend voor andere mensen.
Ineens wordt er nog gezegd dat we ook via de achterkant weg mogen als we dat liever willen. We staan al halverwege de gang. We gaan nu door ook, vol de wereld in door de hoofduitgang!”
Over het boek
In 2017 wordt Mirjam voor de tweede keer moeder. Zij is met haar partner al trotse ouders van een dochter. Het gaat echter mis en hun tweede kindje, een zoontje, komt nog voor de geboorte te overlijden. Een kind dat zo welkom is en een plaats had moeten krijgen in onze wereld.
In dit boek schrijft Mirjam een indringend en oprecht verslag over de periode rondom overlijden, geboorte en de jaren daarna. Veerkracht, respect, liefde en de rauwe rouwkant worden belicht in het leven wat hieruit volgt.
Dit boek geeft de strijd indringend weer tussen leven en dood en laat zien dat stil geboren kinderen er nog steeds zijn.
Het persoonlijke verhaal van Mirjam is voor eenieder die zelf of in de omgeving te maken heeft met stil geboren kinderen. Erkenning en herkenning voor ouders die eenzelfde ervaring hebben meegemaakt.
Ook voor professionals die vanuit hun beroep in de gezondheidszorg, hulpverlening en uitvaartbranche hiermee te maken krijgen. Dit boek gaat namelijk niet over dood maar over leven en over iedereen die daarin het leven durft te omarmen.
Wil je dit boek ontvangen?
Het is online te bestellen via o.a. bol.com, Zorgboeken.nl, Bruna, Readshop, De Slegte en diverse andere boekhandels.
Heb je liever een persoonlijke versie, door mij gesigneerd? Dat kan door mij een e-mail te sturen via info@mirjamvanes.nl.
“Het sterven van je kind is voor ouders een diepmenselijk en emotioneel gebeuren. Het hangt niet in de eerste plaats af van de duur van de zwangerschap, maar van de intensiteit van je verlangen naar een kind.”
“Het boek laat tevens zien dat veerkracht en respect ingrediënten zijn om dit te kunnen overleven. Het laat het gevecht van leven en dood zeer nabijkomen maar laat ook zien dat samen verbonden een enorme kracht van ons mensen is. Mirjam is erin geslaagd om deze twee zaken aan de lezer te laten ervaren.”
“Dit boek beschrijft hoe rauw rouw kan zijn en geeft inkijk in het leven en het hart van mensen die met het verlies van een prille zwangerschap en met het sterven van hun kind worden geconfronteerd. Ik wens het in handen van ouders, grootouders, familieleden en vrienden, maar ook op de werktafel van artsen en andere zorgverleners. Het kan heel veel mensen helpen om de beleving van mensen in verdriet beter te verstaan, maar het helpt je vooral om een betere mens te zijn voor je medemens op die moeilijkste momenten van het leven.”
“Het boek zou verplichte literatuur moeten zijn op kraamafdelingen om te lezen waar het om zou moeten gaan, in opleiding voor praktijkondersteuners, verpleegkundige en artsen. Dit boek gaat namelijk niet over dood maar over leven en over iedereen die daarin het leven durft te omarmen.”
Recente berichten
Nu te bestellen!
In 2017 komt ons tweede kindje, ons zoontje Melle, nog voor de geboorte te overlijden. In dit boek beschrijf ik een indringend en oprecht verslag over de periode rondom overlijden, geboorte en de jaren daarna. Veerkracht, respect, liefde en de rauwe rouwkant worden belicht in het leven wat hieruit volgt. Dit boek geeft de strijd weer tussen leven en dood en laat zien dat stil geboren kinderen er nog steeds zijn. Met een voorwoord van professor Manu Keirse.
Voorpublicatie ‘Mama, doe je ogen maar stil’
Sinds het overlijden van ons zoontje Melle ben ik aan het schrijven. Het schrijven werd een boek. Een boek voor iedereen die probeert te begrijpen wat het is om je kindje te verliezen.
Corona lockdown
Zorgt deze Corona lockdown bij jou voor gevoelens van somberheid, gespannenheid of eenzaamheid? Ik deel graag tips om deze tijd door te komen.
